Mobile device - Print - Bottom

Previous Chapter -- Next Chapter

b) 'Yanci daga Kungiyar Aljanu

---

“Su (Yesu da almajiransa) suka haye tafkin zuwa yankin Gerasewa. Sa’ad da Yesu ya fito daga cikin jirgin, sai wani mutum mai mugun ruhu ya zo daga kaburbura ya tarye shi. Wannan mutumin yana zaune a cikin kaburbura, ba wanda zai ƙara ɗaure shi, ko da da sarka. Domin sau da yawa an daure shi da hannu da ƙafa, amma ya kekketa sarƙoƙin, ya karya tagulla a ƙafafunsa. Ba wanda ya isa ya mallake shi. Dare da rana a cikin kaburbura da cikin tuddai yakan yi ta kuka, yana sassare kansa da duwatsu. Da ya ga Yesu daga nesa, sai ya ruga a guje ya durƙusa a gabansa. Ya ɗaga murya da ƙarfi ya ce, ‘Me kake so da ni, Yesu Ɗan Allah Maɗaukaki? Ka rantse wa Allah cewa ba za ka azabtar da ni ba!’ Gama Yesu ya ce masa, ‘Fito daga cikin mutumin, kai mugun aljan!’ Sai Yesu ya tambaye shi, ‘Yaya sunanka?’ ​​‘Sunana Legion. Ya amsa ya ce, ‘Gama muna da yawa.’ Ya roƙi Yesu akai-akai kada ya kore su daga yankin. Wani babban garke na aladu yana kiwo a gefen tudu da ke kusa. Aljanun suka roƙi Yesu, ‘Ka aiko mu cikin aladu; ka bar mu mu shiga cikinsu.” Ya ba su izini, sai aljanun suka fito suka shiga cikin aladun. Garken da adadinsu ya kai dubu biyu, suka garzaya daga kan tudu zuwa cikin tafkin, suka nutse. Masu kiwon aladun suka gudu, suka ba da labari ga gari da karkara, jama'a kuma suka fita don su ga abin da ya faru. Da suka zo wurin Yesu, sai suka ga mutumin nan da aljanun aljanu suke zaune a wurin, saye da saye da hankali. Suka tsorata. Waɗanda suka gani suka faɗa wa mutane abin da ya faru da mai aljanun, suka kuma ba da labarin aladun. Sai mutanen suka fara roƙon Yesu ya bar yankinsu. Sa’ad da Yesu yake shiga cikin jirgin, mutumin da aljanu yake da shi ya roƙe shi ya bi shi. Yesu bai ƙyale shi ba, amma ya ce, ‘Ka koma gida wurin iyalinka, ka faɗa musu abin da Ubangiji ya yi maka, da yadda ya ji tausayinka.’ Sai mutumin ya tafi ya fara ba da labari a Dikafolis yadda ya kamata. Yesu ya yi masa da yawa. Jama’a duka kuwa suka yi mamaki.” (Markus 5:1-20)

Bayan da Yesu da almajiransa suka sauka jirginsu a hayin Tekun Galili, sun haɗu da wani mutum mai aljannu, wanda yake zaune a makabarta da wataƙila an yanke kaburbura daga tuddai. Ya rinka zagawa, yana kururuwa, yana raunata kansa da duwatsu. Ya yi karfi har ya karya sarkokin da mutanen yankin suka yi yunkurin daure shi da su. Tun da garken aladu suna kusa, da alama mazaunan yankin Al’ummai ne, ba Yahudawa ba.

Lokacin da Yesu ya umurci mugun ruhun ya fito daga cikin mutumin da yake da shi, mugun ruhun - ko kuma, mafi daidai, ƙungiyar ruhohi - ya gane Yesu a matsayin "Ɗan Maɗaukaki", ya bar mutumin kuma ya shiga cikin garken aladu da ke kusa. – da yawa sun kasance mugayen ruhohi!

Ta wannan warkaswa Yesu ya sake nuna ikonsa bisa ruhohi. Sa’ad da sauran jama’ar wannan jama’a suka bincika abin da ya faru, sai suka tarar da mutumin daga aljanin, ba shi da hankali, sanye da tufafi. Duk da haka, abin baƙin ciki, ba su amsa da farin ciki da godiya ba amma da tsoro, kuma suka roƙi Yesu ya tafi! Shin zai yiwu sun fifita aladunsu fiye da lafiya da jin daɗin mutumin da aljanu suka taɓa zalunta? Ko kuwa suna tsoron ikon Yesu ne da ya sha kan ikon aljanu?

Amma, mutumin da kansa ya so ya bi Yesu, domin ya nuna godiya ga abin da Yesu ya yi don ya taimake shi. Amma Yesu yana da wani shiri a kansa. Ya ce, “Ka tafi gida wurin iyalinka, ka faɗa musu nawa Ubangiji ya yi maka, da yadda ya ji tausayinka.” Sa’ad da mutumin ya yi biyayya ga Yesu, shi ma ba ya “bi” Yesu da ya zama almajirinsa?

Ka taɓa gaya wa abokanka nawa Ubangiji ya yi maka? Shin akwai wani tsoro a cikin zuciyar ku da zai hana ku yada wannan labari mai daɗi?

Mobile device - Print - Top