Previous Chapter -- Next Chapter

1. "Hadisai Uku na Shaida"

Deedat ya fara ɗan littafinsa da kalamai daga marubutan Kirista guda biyu, Scroggie da Cragg, da ya nuna cewa akwai wani abu mai kyau na ɗan adam a cikin Littafi Mai Tsarki. Sannan cikin karfin hali ya kammala da cewa:

Abin da ya ƙyale a hankali ya yi, duk da haka, shi ne sanar da masu karatunsa, da farko, cewa Cocin Kirista ta kasance koyaushe cewa mutane ne suka rubuta Kalmar Allah a ƙarƙashin hurarriyar Ruhu Mai Tsarki kai tsaye (2 Bitrus 1:20-21), kuma, na biyu, cewa waɗannan marubutan ba su “bar kyanwar daga cikin jakar ba” (kamar yadda Deedat ya zaci) amma suna shirin nuna yadda Allah ya bayyana Kalmarsa.

Maganar Deedat daga Cragg's "Kiran Minaret" ya ɓace sosai daga mahallinsa. Cragg yayi magana akan sigar ɗan adam a cikin Littafi Mai-Tsarki don nuna fa'idar da Littafi Mai-Tsarki ke morewa akan Kur'ani. Yayin da ake zargin Kur'ani ba shi da wani abu na ɗan adam, a cikin Littafi Mai Tsarki Allah ya zaɓa da gangan ya bayyana Kalmarsa ta rubuce-rubucen annabawa da manzanninsa da suka hure domin ba kawai a isar da Kalmarsa ga mutum ba amma a sanar da ita ga fahimtarsa da ikon fahimtar shi ma. Manzo ba kawai yana karɓar Maganar Allah ba amma yana da ikon kansa, wanda Ruhu Mai Tsarki ya hure shi marar kuskure, ya isar da ma’anarta ga masu karatunsa. Wannan Kur'ani ba zai iya yi ba idan ba shi da sigar mutum kamar yadda ake zargi.

Daga nan Deedat cikin hazaka ya raba Littafi Mai Tsarki zuwa “shaida iri uku dabam-dabam” (Shin Littafi Mai Tsarki Kalmar Allah ce?, shafi na 4), wato Kalmar Allah, Kalmomin Annabin Allah da Kalmomin ’yan Tarihi. Sai ya yi ƙaulin ayoyi inda Allah yake magana, da wasu inda Yesu ya yi magana, da kuma na ƙarshe inda aka faɗi abubuwa game da Yesu, yana nuna fahariya cewa Musulmai sun mai da hankali su ware waɗannan ukun. Ya bayyana cewa Alkur’ani shi kadai yana da Kalmar Allah, Hadisi kuma yana da maganganun Annabi, sauran littattafai kuma suna da rubuce-rubucen masana tarihi. Ya karkare da cewa:

Abin da ya fi ba mu mamaki shi ne mutumin da ya fito a matsayin malamin Musulunci ya yi irin wannan ikirari. Lallai ya san cewa babu gaskiya a cikin maganarsa kwata-kwata. Na farko Alkur'ani ya kunshi sassa da dama wadanda suka rubuta maganar annabawan Allah. Misali, mun karanta cewa Zakariyya, Annabi ya ce:

Idan, kamar yadda Deedat ya nuna, Kur’ani ya ƙunshi Kalmar Allah kaɗai, amma maganar annabawa tana cikin Hadisi kaɗai, da wuya a ga yadda za a iya jingina waɗannan kalmomi ga Allah! Na biyu akwai wani nassi a cikin Alkur'ani wanda a fili ya kunshi kalmomin mala'iku ga Muhammadu ba maganar Allah gare shi ba kamar yadda ake zarginsa da cewa:

Babu wata alama a cikin Kur'ani game da wanda ke magana, amma waɗannan kalmomi suna magana a fili ga Muhammadu kai tsaye daga marubutansu. Daga nassin da kansa ya bayyana sarai cewa waɗannan kalmomin mala’iku ne ba na Allah ba.

Sannan kuma mun sami kalmomi da dama a cikin Hadisi wadanda ba maganar kowane annabi ba amma na Allah da kansa. Wadannan maganganu ana kiransu da Hadith-Qudsi (maganganun Ubangiji) kuma ga misali:

Hadisi ya cika da irin wadannan maganganu. Bugu da ƙari, yawancin Kur'ani da Hadisi ana karanta su kamar nassosin Littafi Mai-Tsarki waɗanda ake zargin kalmomin ɗan tarihi ne. Nassin da ke cikin Kur'ani da ke magana game da haihuwar Yesu daga mahaifiyarsa Maryamu yana karanta daidai da “nau’i na uku” da aka ambata a cikin ɗan littafin Deedat:

Abin da Kur'ani ya ce a nan game da Maryamu ba shi da bambanci a sigar labari da abin da Markus 11:13 ya ce game da Yesu. Duk da haka Deedat, ya yi amfani da wannan ayar a Markus a matsayin misali, ya ce ba a samun irin waɗannan riwayoyin a cikin Kur'ani!

Dole ne mu kammala cewa ƙoƙarin Deedat na rarrabe tsakanin Kur'ani da Littafi Mai-Tsarki ya samo asali ne a kan fage na ƙarya. Alkur'ani yana da zantukan annabawa da na tarihi a cikin shafuffukansa kuma babu wanda zai iya cewa a gaskiya ya kunshi maganar Allah da ake zarginsa da shi. Haka kuma Hadisin ya kunshi zantuttukan da ake zargin Allah da na annabawa. Lokacin da Deedat ya ce waɗannan nau'ikan shaidu guda uku - kalmomin Allah, annabawa da na tarihi - Musulmai ne suka keɓe su da "kishi", ya faɗi ƙarar maganar ƙarya - ɗaya daga cikin abubuwa da yawa da muka samu a cikin ɗan littafinsa.

A bayyane yake, tun da farko cewa gardamar Deedat a kan Littafi Mai Tsarki ba ta da tushe balle makama kuma yanayin yana ci gaba a cikin ɗan littafinsa.