Grace and Truth

This website is under construction !

Search in "Georgian":

Home -- Georgian -- 01. Conversation -- 2 Muslims Differ

This page in: -- Arabic? -- Cebuano -- Chinese -- English -- French -- GEORGIAN -- German? -- Hausa -- Igbo -- Indonesian -- Kirundi -- Russian -- Somali -- Telugu -- Ukrainian -- Uzbek -- Yoruba

Previous booklet -- Next booklet

01. საუბარი მუსლიმთან ქრისტეს შესახებ

2 - ყველა მუსულმანს არ სწამს და ფიქრობს ერთნაირად!

მუსლიმებთან ურთიერთობისას სასარგებლოა იმის გაცნობიერება, რომ მუსლიმები შეიძლება მნიშვნელოვნად განსხვავდებოდეს ერთმანეთისგან. ზოგიერთი მნიშვნელოვანი ტიპის მუსლიმების მიმოხილვა, რომლებიც შეიძლება შეგხვდეთ, გეხმარებათ მოემზადოთ სწორ დროს მიმართოთ სწორ ადამიანს.



2.01 -- ყველა მუსულმანს არ სწამს და ფიქრობს ერთნაირად!

2.02 -- ისტორიული მოვლენები და პრაქტიკული რეალობები

ვისაც სურს, რომ მუსულმანების აზროვნება და რწმენა გაიგოს, უნდა გაითვალისწინოს ებრაული ტომების და ქრისტიანული ეკლესიების ისტორიული განვითარების განსაკუთრებულობა, არაბეთის ნახევარკუნძულსა და ხმელთაშუა ზღვის ქვეყნებზე. ისლამი არ გაჩენილა ცარიელ ადგილზე, არამედ განვითარდა, გამუდმებული კონტაქებისა და კონფლიქტების ხარჯზე, ანიმისტებს, იუდეველებსა და ქრისტიანებს შორის.

2.03 -- იუდეველები და ქრისტიანები მუჰამედამდე

იუდეველები, რომლებიც ცხოვრობდნენ დიდი სირიის ოკუპანტები რომაელების მიერ, წნეხისა და აჯანყებების შემდეგ (70 და 132/135 ჩ.წ.) იქნენ გაფანტულნი ან გაყიდული მონებად, სამყაროს ყველა კუთხეში. მცირე აზიაში, ერაყში და არაბეთის ნახევარ კუნძულზე, ეგვიპტესა და თავად რომშიც, გაჩნდა უმსხვილესი იუდევლური კოლონიები.

ხემლთაშუა ზღვის სახელმწიფოსა და აზიურ ერებს შორის გაგრძელებული ომების გამო, იუდეველები რომლებიც ცხორვრობდნენ სირიული უდაბნოებიდან აღმოსავლეთით, იბრძოდნენ სასანიდების მხარეს, რომაელების წინააღმდეგ. თავიანთი თანამოკავშირეების დახმარებით, მათ დააფუძნეს სამხრეთ იემენში, სადაც აწარმოებდნენ ლადანს და მირას, იუდეველური სამეფომო რათა დაეცვათ იუდაიზმი, ბიზანტიური გავლენისგან.

იმის შემდეგ, რაც რომაელებმა გადაუარეს იუდევლურ აჯანყებებს იერუსალიმსა და დამასკოს შორის ტერიტორიებზე, ქრისტიანულმა ეკლესიებმა კონცენტრირება მოახდინეს ქალაქ ალექსანდრიაში, ანტიოქიაში, ეფესოში, რომში, ედესში და მოგვიანებით კონსტანტინეპოლში. ისინი ევანგელიზაციას ატარებდნენ მესოპოტამიაში, ეთიოპიაში, ჩრდილოეთ აფრიკასა და შუა აზიაში. ეთიოპიელმა კოპტებმა დაიწყეს ჩრდილოეთ იემენში ევანგელიზირება და ააშენეს ქრისტიანული ეკლესიები, რომლებმაც გაძლო ათ წლეული, ვადი ნაჯრანში. შედეგად განვითარდა სასტიკი ომები, სამხრეთ იემენის იუდევლურ სამეფოსა და კოფტების სამეფოს შორის, ჩრდილოეთ იემენზე. ქრისტიანი მონები სირიიდან, ხეჯაში იყვნენ გაყიდულნი. ადგილობრივი ეკლესია მექაში, გაერთიანდა ვარაკა იბნ ნაუფალასთან. ამ დოისთვის ქალაქ სოხატში თანამედროვე სულთანი ომანი, უკვე ეპისკოპოსი იყო 362 წელს ჩვენ წელთ აღრიცხვამდე, რომელიც მონაწილეობას ღებულობდა ნიკეის საერთაშორისო კრებაში.

2.04 -- მუჰამედი და ,,წიგნის ადამიანები“

მუჰამედი (575-632 ჩ.წ.ა) იმყოფებოდა იუდეველებისა და ქრისტიანების ძლიერი ზეგავლენის ქვეშ, რადგან ისინი ფლობდნენ იმ წიგნს, რომელიც მათ წარსულის მრავალ საიდუმლოებებს უხსნიდა, დასაწყისიდან, მოყავდა მათი ნამდვილი ცხოვრება, იქ ჩაწერილი კანონების მეშვებით მწყობრში და სთავაზობდა, სამომავლო პერსპექტივებს, საშინელ სასამართლომდე. მუჰამედი პატივს სცემდა იუდეველებსა და ქრისტიანებს და მათ ,,წიგნის ადამიანებს“ ეძახდა. მას ასევე უნდოდა იგივე წიგნი ქონოდა არაბულ ენაზე. ის შეეცადა რაც შეიძლება მეტი ბიბლიური ინფორმაციის მოძიებას, რასაც საფუძვლად გამოიყენებდა და იმედი ჰქონდა საკუთარი რელიგიის ამ საფუძველზე განვითარების.

მუჰამედი აღფრთოვანებული იყო აბრაამით, ბედუინით, რომელსაც უნდოდა ალაჰისთვის შეეწირა თავის ერთადერთი ძე (სურა ალ-საფატ 37:99-111). ამის გამო აბრაამი ყურანში პირველ მუსულმანად არის წოდებული (სურა ალ-იმრან 3:67).
მოსე პოლიტიკური ხელმძღვანელი და ალაჰისა და აღთქმის ხალხის შუამდგომელი, მოხსენიებულია 138 ჯერ ყურანში. ის შთამაგონებელი მაგალითი იყო მუჰამედისა და მისი მიმდევრებისთვის, რადგან ერთიანდებოდა რწმენა და ძალაუფლება, რელიგია და პოლიტიკა, ერთ პიროვნებაში.

მოთხრობები ადამის, რწმენის მამებისა და სოლომონ მეფის შესახებ, ასევე მოსეს სხვადასხვა კანონების აღთქმები ათჯერ მეტ ადგილ იკავებს ყურანში, ვიდრე მოთხრობანი მარიამის თვინიერ ძეზე, არაჩვეულებრივ მკურნალსა და მის მიმდევრებზე. ვინც კითხულობს ყურანს ადრე თუ გვიან ისლამს ექცევა როგორც იუდევლურ სექტას - ეს არის აზრი, რომელსაც მუსულმანები უკმაყოფილოდ უარყოფენ.

2.05 -- ორთოდოქსალური ეკლესიების ზემოქმედება ისლამის ჩამოყალიბებაზე

ცხადია, რომ ორთოდოქსალურმა ეკლესიებმა, მეტად ძლიერი ზეგავლენა მოახდინეს ისლამის ჩამოყალიბებაზე, ვიდრე რომაულმა კათოლიკურმა ეკლესიამ, თუმცა ორთოდოქსალ ქრისტიანებმა მუჰამედს ქრისტეს შესახებ, სრული სწავლება არ წარუდგინეს. ქრისტიანები, რომლებიც მიყვებოდნენ ანტიოქიის სკოლების სწავლებას, საკუთარ ყურადღებას ქრისტეს ადამიანურ ბუნებაზე ამახვილებენ. მაშინ, როდესაც კოპტები ცალმხრივ მახვილს სვამდნენ მხოლოდ იესოს ღვთაებრიობაზე, იმასთან შეფარდებაში, თუ რაც ისწავლეს თავიანთ სკოლებში ალექსანდრიაში.

ისლამში თაყვანისცემის ფორმები გამოკვლეულ იქნა თავიდან ბოლომდე, რომელთა დროსაც მოწრმუნეები ძირს ეცემოდნენ აღდგომამდე ერთი კვირით ადრე და ამითი პატივს მიაგებდნენ სულიწმიდას. სიტყვა კირანი არაბულ ორთოდოქსალურ ეკლესიებში ნიშნავს: სახარების კითხვას, წმინდა მამეების დროს. ეს ტერმინი ცხადია სიტყვა ყურანის ფუძეა და არა პირიქით. ასირიულ ბიბლიაში ფურკანი ნიშნავს გადარჩენას და ეს სიტყვა ხშირად გვხვდება ყურანში, რომელიც ეჭვგარეშე გაგებას მოიცავს.

2.06 -- მუჰამედი, იუდეველბსა და ქრისტიანებს შორის განხეთქილების შუქზე

მუჰამედმა იცოდა იუდეველბსა და ქრისტიანებს შორის განხეთქილებებზე და ცხელ უთანხმოებებზე (სურა ალ-ბაკარა 2:113 და ა.შ). ასწლეულზე მეტია იუდეველთა და ქრისტიანთა სამეფოებს შორის სამხრეთ და ჩრდილოეთ იმენში სასტიკი ბრძოლა იყო გაჩაღებული, რომელშიც ნებისმიერი მხარე გამარჯვების შემთხვევაში უმოწყალოდ ადევნებდა თვალყურს დამარცხებულ მხარეს. მუჰამედს ესმოდა ეს გაყოფა, როგორც ალაჰის ჩარევა და ერთმანეთის საპირისპიროდ აქეზებდა მათ. ის, როგორც მომღიმარი მაყურებელი ცდილობდა, რომ ისლამი წარმატებით გავრცელებულიყო ამ სამეფოების ტერიტორიებზე, რომლებიც დაუძლურებული იყო გამუდმებული ომებით, რასაც საბოლოოდ მიაღწია კიდეც.

იმის შემდეგ რაც იუდეველებმა არა მხოლოდ მუჰამედი, როგორც წინასწარმეტყველი ისე უარყვეს, არამედ ხედავდნენ რა მის შეცდომებს ყურანში, სახალხოდ დასცინოდნენ მას, მან კი ისინი ათჯერ დაწყევლა. (სურა ალ-ბაკარა 2:65-66; ალ-მაიდა 5:60; ალ-არაფ 7:163-166 ა.შ) მან მათ ისლამის ყველაზე საშიში მტრები უწოდა (სურა ალ-მაიდა 5:82). მედანში მან აიძულა მდიდარი იუდევლური კლანები იმიგრირებულიყვნენ, ზოგოერთი მათგანი ხმლითაც კი აღმოფხვრეს.

2.07 -- ორთოდოქსალური ეკლესია - როგორც ტანჯვის გრძელი ჯაჭვი

თავიდა ქრისტიანები მუსულმანების ყველაზე მეგობრულ მტრებად იხსენიებოდნენ არაბულ ნახევარკუნძულზე (სურა ალ-მაიდა 5:42), მაგრამ როგორც კი განაგრძეს იესოს, როგორც ღმერთის ძის აღიარება ისინიც დაწყევლილ იქნენ, როგორც იუდეველები 9სურა ალ-ტალბა 9:30). რამდენიმე წელში კი ქრისტიანები, გამოდევნილ იქნენ არაბეთის ნახევარკუნძულიდან ხალიფის, ომარ იბნ ალ ხატაბოს მიერ.

ტრიუმფალური საომო კომპანიებმა (632-732 ჩ.წ.ა) მუსულმანურმა სამხედროებმა დაიპყრეს ყველა მნიშვნელოვანი ქრისტიანული ცენტრები: იერუსალიმში, ალექსანდრიასა და ანტიოქიაში. შემდგომ ისლამის განვითარების მეორე ტალღისას მოყვნენ კონსტანტინეპოლი და ეფესო. დასავლეთის უმეტესმა ქრისტიანმა იგნორირება მოახდინა ან უბრალოდ ჩუმად მიიღო ეს უდიდესი კატასტროფა, ქრისტიანული ეკლესიების ცხოვრებაში.

ორთოდოქსალური ეკლესიები ხშირად გადიოდნენ შემოწმებას ტანჯვებით. ისლამი ამცირებდა, უთვალთვალებდა და გამუდმებით ძარცვავდა 1375 წლის განმავლობაში. მუჰამედის დროს სამხრეთ, აღმოსავლეთ და ჩრდილოეთ-დასავლეთის სახელმწიფოები ხმელთაშუა ზღვის გარშემო მყოფნი ორთოდოქსალური ქრისტიანები იყვნენ, მაგრამ ისლამმა შთანთქა მათი 90%, საშინელი გადასახადებით, წნეხითა და დამცირებით, და მოაქცევდა რა მათ მუსულმანებად. მხოლოდ დარჩენილმა 10%მა შეინარჩუნა იესოს რწმენა იმისდამიუხედავად, რომ მათ მეორე უმნიშვნელო ხარისხოვან მოქალაქეებად თვლიდნენ! მათი საქციელების გამო მუსულმანები ქრისტიანებს თვლიდნენ მორჩილებად და თავმდაბალ ადამიანებად, რომლთა დამონებაც ძალიან მარტივია.

თუმცა სულიწმიდის განუწყვეტელი გაღმერთება ორთოდოქსალურ ეკლესიებში და მისი იერარქიული სისტემა დაეხმარა მას გადარჩენაში. არა ისლამურ ქვეყნებში ეკლესიები ხშირად ემორჩილებოდნენ მოქმედ ხელისუფლებას, მაგრამ თავიანთი დაუმორჩილებლობის გამო ყოველთვის სახელმწიფო რელიგიის დონეზე ჩამოდიოდნენ (ბიზანტია, რუსეთი, საბერძნეთი, სერბეთი და სხვები). მუსულმანები თავიანთ ქვეყნებში ორთოდოქსალურ ეპისკოპოსებსა და პატრიარქებს აიძულებდნენ ხალხისგან გადასახადების აგროვებას და მუსულმანი მმართველებისთვის მიცემას. კომპესაციის სახით მათ აძლევდნენ გარკვეულ თანხმას თავიანთი ეკლესიური შემოსავლიდან. დღეს დარჩენილი ორთოდოქსალური ეკლესიები, 250 მილიონი წევრით შეადგენენ 14%, მსოფლიო ქრისტიანებში.

2.08 -- ისლამი და რომაული კათოლიკური ეკლესია

მისი მრავალფეროვნების მიუხედავად, მუსულმანები რომაულ კათოლიკურ ეკლესიას თვლიან, მეომარ ეკლესიად. ის მათ თვალში დარჩა, როგორც რელიგიურ, პოლიტიკურ მსოფლიო ძალად, რომაული იმპერიის დასავლეთ როამული იმპერიის დაცემის შემდეგაც, რომელიც უკავშირდება ევროპის კონტრ რეფორმაციას.

კათოლიკე კარლ მერტელის ჯარმა პირველი შეტევა მუსულმანების წინააღმდეგ განახორციელა საფრანგეთში, პარიზთან ახლოს, პუატეს ტურის დროს (732 ჩ.წ.ა). თუმცა კათოლიკურმა ჯვაროსნულმა შეტევებმა დაასუსტეს ორთოდოქსალური ეკლესიები, კონსტანტინეპოლის დაპყრობის შემდეგ (1204 ჩ.წ.ა), იმ დონემდე დაასუსტეს, რომ აღმოსავლეთის ქრისტიანობა ისლამის ხელში ჩავარდა 1453 წელს. მალევე ამის შემდეგ 1529 წელს თურქები პირველად დადგნენ ვენის კარიბჭეებთან. 1683 წელს, როდესაც მათ მეორედ დაიპყრეს ვენა, მხოლოდ პოლონურმა კათოლიკურმა ჯარმა შეძლო მათი შეჩერება, რათა აღარ განეგრძოთ წინსვლა იმ მიზნით, რომ მთელი ევროპა დაეპყროთ. მათ შორის რომაულმა ინკვიზიციამ ათასობით ებრაელი და მუსულმანი გააძევა ესპანეთიდან და ევროპიდან. რომაულმა კათოლიკურმა ეკლესიამ, თავისი ჯვაროსნული მსვლელობებით, ისლამის ქვეცნობიერში, სხვაგვარი ქრისტიანების სურათი დატოვა. რელიგიური მთავრობის მუსულმანურმა კონცეპტი შეხვდა, გაცეცხლებულ ოპონენტს კათოლიკური ეკლესიის სახით, რომელმაც ბოლო დაუდო მათ გავრცელებას. მას შემდეგ მუსულმანთა უმრავლესობა თვლის რომ, ქრისტიანული მისიონერული საქმიანობა მიმართულია ქრისტიანული სახელმწიფოების აშენებისკენ. ისინი არ ენდობიან კათოლიკური ეკლესიების მცდელობებს, მეორე ვიტანური კრების შემდეგ, რათა გაიხსნას ახალი კათოლიკური ეკლესია ,,კეთილი ელემენტებისთვის, მსოფლიოს ყველა რელიგიებიდან“. იოანე, პავლე IIს ძახილი, რათა ყველა მოსულიყო თანამშრომლობაში, იგულისხმება მუსულმანებისა და ქრისტიანების ურთიერთობა, აღიქმება სკეპტიციზმად, რადგან მუსულმანებს სჯერავთ რომ კათოლიკურ ეკლესიას მალულად სურს, ქრისტეს სამეფოს დადგენა დედამიწაზე. მღვდლების ძალაუფლება ერთგვარად იჭერდა კათოლიკურ ეკლესიას, როგორც ერთიან ორგანიზებულს, ამ ლოზუნგით: ,,დაე იყოს შენი მეფობა, როგორც ზეცაში, ასევე მიწაზე“, და ამითი ფარავდა რა მსოფლიო ქრისტიანობის ნახევარს 950 მილიონ წევრს.

2.09 -- ისლამი და პროტესტანტული ეკლესიები

პროტესტანტული ეკლესიები დასაწყისში იყვნენ ,,მოკრიტიკე ეკლესიები“, რომლებიც ცდილობდნენ კათოლიკურ ეკლესიებში რეფორმების შეტანას. მათ თავიანთ საფუძვლად წმინდა წერილი აირჩიეს, უარყვეს ტრადიციები, სწამდათ გადარჩენა მხოლოდ მადლის მეშვეობით, საქმეებით გამართლების არ სჯეროდათ და ენდობოდნენ მხოლოდ ქრისტესი, როგორც შუამდგომელის და არა მისი დედა მარიამის.

პროტესტანტული ეკლესიების უმეტესობა ევროპაში, პირველი ას წლეულის განმავლობაში, რეფორმაციის შემდეგ, რეგიონალური ეკლესიები იყვნენ, რომელთა ხელმძღვანელობაც ადგილობრივი აზნაურები იყვნენ. სულიწმიდის ქროლვა მასობრივ გამოღვიძებებში და მათი განახლება რწმენაში, მკაცრად დაძველებული ფორმების შემდეგ ეკლესიური განხეთქილებები და ხშირი ემიგრაცია იყო, მისიონერული მოძრაობების ძლიერი რეზულტატი ამერიკაში, ევროპასა და კორეაში. თუმცა რეფორმატორების რაციონალურმა თეოლოგიამ, ცენტრალური ეკლესიების ძალაუფლების კონტროლის გარეშე, მრავალი ლიბერალი პროტესტანტი მიიყვანა უღმერთო თავისუფლებამდე. მათი დამოუკიდებელი ეკლესიები, რომლებიც 600 მილიონ წევრს ითვლის შეადგენენ მსოფლიო ქრისტიანობის 1/3ს.

პროტესტანტებმა, რომლებიც 450 წლის უკან გაჩნდნენ, დაიწყეს მსოფლიო მისიონერული მოძრაობა XVIII - IX საუკუნეში. პირველი ბეჭდური მანქანა სწორედაც, რომ მათ მიიტანეს აღმოსავლეთით და დაბეჭდეს ბიბლიის თარგმანები, მრავალ ისლამურ ენაზე. მათ შესაძლებელი გახადეს ბიბლიის და ყურანის კოპირება, ასევე მათი ტრაქტატებისა და პლაკატების. საქველმოქმედო ორგანიზაციები და პროტესტანტული ეკლესიები მხარს უჭერდნენ და აფინანსებდნენ მათ ევანგელიზაციებს, რომლებიც დაფუძნებული იყო ბეჭდურ ღმერთის სიტყვაზე. სამწუხაროდ პროტესტანტული საქმიანობა უმეტესწილად შეეხო ორთოდოქსალურ ქრისტიანებს, რამაც გამოიწვია გამუდმებული ოპოზიცია მათი მღვდელმთავრების, პროტესტანტების მიმართ.

მუსულმანები პროტესტანტულ ეკლესიებს, ეჭვით უყურებენ, რადგან მრავალი მათგანი ისრაელის სახელმწიფოს ღმერთის რჩეულ ერად თვლის. ამიტომაც პროტესტანტ მისიონერებს, ხშირად შპიონებად ან ძველი აღთქმის ხალხის მომხრეებად თვლიან.

თუმცა ლიბერალურ მუსულმანებს თავიანთი შეხედულება აქვთ პროტესტანტებზე. ისლამის შეიხმა იკითხა: ,,რატომ იყვნენ პროტესტანტები მთვარეზე, პირველი ადამიანები“, თავადვე უპასუხა თავისივე კითხვას სიტყვებით: ,,ჩვენ, მუსულმანები, ჩვენს აზროვნებაში გაჭედილები ვართ და არ შეგვიძლია თავადვე განვავითაროთ თანამედროვე ტექნოლოგიები. კათოლიკეებმა, კი გამუდმებით უნდა ინანიონ თავიანთი ცოდვები და ამიტომაც მათი სული გატეხილია. მხოლოდ პროტესტანტებს აქვთ ,,თავისუფალი სული“ და აღწევენ შეუძლებელს“. ყველა ძალისხმევა, რომ მისი ეს შეხედულება გაქარწყლებულიყო, ფუჭი იყო. ტექნოლოგიური პროგრესის დამანგრეველმა ბუმერანგმაც კი ვერ შეცვალა მისი დამოკიდებულება. მას თავისი გაგება ჰქონდა, თანამედროვე რელიგიების მოტივებსა და მიზნებზე.

2.10 -- ისლამის და ეკლესიების გაყოფა

ეს სამი მთავარი ეკლესია დაიყო მრავალ მცირე ეკლესიებად. ავტონომიური ეკლესიების სინოდების ან ორგანიზაციები საკუთარი დოქტრინებითა და ადმინისტრაციების რიცხვი 22 ათასს აღემატება. ეს რიცხვი საგონებელში გვაგდებს და მონანიების სურვილს გვიჩენს, თუ გავიხსენებთ იესო ქრისტეს ლოცვას: ,, ...რათა ყველა ერთი იყოს, როგორც შენ ჩემში, მამავ, მე კი - შენში...“ (იოანე 17:21-22).

საერთო ნიშნული რაც აერთიანებს ამ სამ ეკლესიას - არის სამი ძირითადი ელემენტი: ლოცვა უფლისადმი (მამაო ჩვენო), ნიკეის რწმენის სიმბოლო და ათი მცნება. ჩვენი ღმერთის, როგორც მამის, ძის და სულიწმიდის აღქმა, მუსულმანებს მრავალღმერთობად მიაჩნიათ და უპატიებელ ღმერთის გმობად. ისინი ვერ აღიქვავენ სამპიროვან ღმერთს, არამედ მხოლოდ ალაჰია - ერთი და ერთადერთი. ასევე უარყოფენ ქრისტეს ჯვარცმას - ჩვენი რწმენის საფუძველს (სურა ალ-ნისა 4:157). ამითი ისლამი ამტკიცებს, რომ ის არის მსოფლიო ანტიქრისტიანული ძალა (1 იოანე 2:22-24; 4:1-5). ასეთი აზროვნება ღრმად არის გამჯდარი მუსულმანებში, თუმც შეიძლება ამაზე ხმამაღლა არ საუბრობენ. მთელი მუსულმანური კულტურა გაჯერებულია ამ ანტიქრისტიანული სულით.

მათ ვისაც ესმით ეკლესიების გაყოფის შესახებ აღმოსავლეთით და მთელს სამყაროში, არ გაუკვირდებათ ის ფაქტი, რომ არც ისლამია ერთიანი. ისევე, როგორც ეკლესიები იყოფოდა ათასჯერ, ისლამიც ფერადი შუშის ნატეხებს ჰგავს. შემდეგი ორი ძირითადი მიმართულება განვითარდა, მისი ჩამოყალიბების პროცესში.

2.11 -- სუნიტები - ისლამის მტავარი მიმდინარეობა

სუნიტები თვლიან, რომ ისინი პირვანდელი ისლამის ერთგული შემნახველები არიან, რადგან არა მხოლოდ ყურანს მიყვებიან, არამედ თავიანთ წინასწარმეტყველს (სუნა) ბაძავენ ცხოვრების წესით. საბოლოო ინტელექტუალური ინფილტრაციის (მუტაზულიტოვ) რყევისას, ქანქარამ დაიწყო სხვა მიმართულებით მოძრაობა. ისლამი გახდა სასტიკი კანონიკურ რელიგიად შარიატის საფუძველზე. ყურანიდან გამომდინარე სუნიტებმა, რომლებიც ანალოგიურად ფიქრობდნენ, ასევე ხუთი სხვადასხვა ისლამის სკოლის თანხმობის შედეგად, მათ შეიმუშავეს შარიატის კანონი, რომელმაც ჩამოაყალიბა მუსულმანტა ცხოვრების ყველა სფერო უფრო ღრმად, ვიდრე ისლამური რწმენის პრინციპებმა. სუნიტები ისლამის 84%ს შეადგენენ, თითქმის 1 მილიარდ მუჰამედის მიმდევარს, და ასევე ეს რაოდენობა კათოლიკური ეკლესიის წევრებს უდრის.

2.12 -- შიიტები - ისლამის პირველი სექტა

ისლამის განვითარების პროცესში ალის მიმდევრები - მუჰამედის აყვანილი შვილის, რომელიც ასევე მისი ძმისშვილი და სიძე იყო, გამოეყვნენ სუნიტებს, ალის ორ ძესთან ერთად: ხასანის და ხუსეინის. ამ გამოყოფის მიზეზი არ ყოფილა დოგმატური კამათი რწმენის შესახებ, არამედ დინასტიური პრეტენზია, ისლამური იმპერიის მმართველის მიმართ. შიიტებმა მოითხოვეს, რომ ალის და მის შვილებს აეღოთ მმართველობა ისლამში, მუჰამედის გარდაცვალების შემდეგ. ეს იმაზე მიუთითებს, რომ ისლამს უპირველესად საფუძველში აინტერესებს სახელმწიფო და არა მხოლოდ რელიგია. შიიტებმა განაგრძეს ალის და მისი ორი ძის განდიდება, უტოლებდნენ რა მათ ღმერთებს და ანვითარებდნენ საკუთარი იმამების იერარქიას - ერთ ჯგუფზე შვიდი, მეორეთათვის კი თორმეტი, რომელთაც ისინი უსიტყვოდ ემორჩილებოდნენ. მათი ლიდერები (აიათოლები) ამტკიცებენ, რომ მიიღეს ბოლო იმამისგან პირდაპირი შთაგონება. შიიტები 14 დან 16% პროცენტს შეადგენენ ისლამის რელიგიაში - 200 მილიონი ადამიანი.

შიიტების გარდა ასევე მუსულმანური სექტა და მიმდინარეობაა, რიტუალური ჯგუფი, კრებულები არსებობს, რომლებიც არ არია მზად გაერთიანებისთვის, არამედ ყველანაირად ცდილობენ თავიანტი დამოუკიდებლობის შენარჩუნებას.

2.13 -- ისლამიზაციის მესამე ტალღა

იმის შემდეგ, რაც ევროპის ისლამიზაციის ორმა ტალღამ წარუმატებლობა განიცადა (732 და 1683 ჩ.წ.ა) კათოლიკური ჯარების გამო, 1973 წელს მოულოდნელი ფასების გაზრდით ნავთზე დაიწყო მესამე ტალღა. ნავთობის მომპოვებელი ისლამური ქვეყნები გამდიდრდნენ. რადგან აქედან შემოსავლის სუფთა გარკვეული პროცენტი უნდა დახარჯულიყო, შემოწირულობის სახით, ისლამის ასაღორძინებლად, ასევე გამოჩნდა მრავალი შესაძლებლობა მუსულმანი ფუნდამენტალისტების დაფინანსების. მუსულმანური ძმობის დამფუძნებული ხასან ალ-ბანა ქადაგებდა: ,,მუსულმანი, რომელიც ლოცულობს, მარხულობს და იხდის საკუთარ საშემოსავლოს - ჯერ კიდევ არ ითვლება ჭეშმარიტ მუსულმანად. მისი რწმენა სრულყოფილია მხოლოდ მაშინ, როდესაც სახელმწიფოს მართავს შარიატის კანონი, რომელშიც ის ცხოვრობს“. მისი მუსულმანური საძმო გაიყო ორმმოცდაათ ჯგუფზე მეტად, რომლებიც მოქმედებდნენ უფრო მეტად ისლამიზირებულ ქვეყნებში. ისინი ცდილობენ ისლამის შეცვლას და ისლამის ლიბერალური ქვეყნები, შარიატის კანონს დაუმორჩილა.

ამავდროულად მუსულმანდა ფუნდამენტალისტებმა დაიწყეს დაგეგმილი კამპანია ისლამის გასავრცელებლად 5 კონტინენტზე. მეჩეთები შენდება ყველგან სოკოების მსგავსად. გულუბრყვილო ქრისტიანებები სიხარულით იღებენ მუსულმანებს თავიანთ მრავალ კულტურულ საზოგადოებაში. მათ არ უნდათ იმის აღიარება, რომ დღეს როგორც არასდროს ისე ცხოვრობენ მუსულმანები თავიანტ ქვეყნებში, სადაც პროტესტანტული რელიგიაა! ჩვენ ვცხოვრობთ მათი წმინდა ომის შუაში - და ამას ვერ ვხვდებით!

2.14 -- მუსულმანთა როგორ ტიპებს, შეიძლება შევხვდეთ!

მუსულმანები არ ფიქრობენ და ცხოვრობენ ერთნაირად, ყველა მათგანი ინდივიდუალურია. ნებისმიერი კლასიფიცირება მცდარია. გამოკვეთილი მუსულმანთა ტიპი არ არსებობს. ყველა მათგანში შეკრებილია სხვადასხვა ნიჭი, ტრადიცია და განათლება. არასწორი იქნებოდა იმის თქმა, რომ მუსულმანები ერთნი არიან. მათ ვისაც სურს, რომ მუსულმანებს გაუგონ დრო სჭირდებათ. ჩვენ უნდა გამოვკითხოთ ყოველი მათგანი, თუ საიდან ჩამოვიდნენ, რას ფიქრობენ და გრძნობენ და როგორია მათი პრობლემები. ყველა სტერეოტიპული პასუხი არასწორია. მუსულმანთა მეგობარი, რომ გახდე საჭიროა მოთმინება და დრო, რათა მათ გაუგო. ეს იგივე ჭეშმარიტებაა, როგორც პირიქით. მუსულმანმა უნდა იგრძნოს და გაიგოს, პატივს ვცემთ და არ ვცდილობთ მის ექსპლუატაციას, არამედ ვღებულობთ ისეთს როგორიც არის. სახარებას, როგორც ღმერთის ძალას შეუძლია იმოქმედოს, მხოლოდ ორმხრივი ნდობის საფუძველზე. გამუდმებული ლოცვა, არის ხანგრძლივი კურთხევების საიდუმლო.

იმ ფაქტის მიუხედავად, რომ ყოველი ცალკეული მუსულმანი - ინდივიდია, გარკვეული ინფორმაციის შედეგად. მათი გარკვეულ კატეგორიად დაყოფა შესაძლებელია, რაც ნებას გვრთავს ვისაუბროთ მუსულმანთა სხვადასხვა ჯგუფებზე.

2.14.1 -- კონსერვატიული ან ფუნდამენტალური, ალაჰის მოშიში მუსულმანები

რაიონებში, ქალაქებში, უნივერსიტეტებში და პროფესიული მოღვაწეობის ყველა სფეროში თქვენ შეგიძლიათ იპოვოთ მუსულმანები, რომელთაც სურთ ყურანის შესაბამისად ცხოვრება და ტრადიციების დაცვა. ზოგიერთმა მათგანმა არაბულ ენაზე სრულიად ისწავლა ყურანი ზეპირად, ჯერ კიდევ ბავშვობაში. მათ უკეთიათ ,,ყურანული სათვალეები“, რომლითაც უყურებენ სამყაროს. მათვის მიუღებელია ნებისმიერი ცხოვრების წესი ყურანის კულტურის გარდა და ნებისმიერი კანონი, შარიატის კანონის გარდა. კულტების მსახურები სხვადასხვა რელიგიის წარმომადგენლები და კერპტაყვანისმცემლები, მათთვის არაწმინდები და ალაჰის წყევლა არიან. საკვებში აკრძალვები ყოფს მათ სამყაროს ღორის ხორცის მომხმარებლებად და სუფთა ადამიანებად. ხორცის ყიდვა ბაზარში, რომლის დაკვლაზეც არ იყო ხსენებული სიტყვა ,,ბასმალაჰ“, ბოროტებაა კონსერვატული მუსულმანებისთვის, იმ შემთხვევების გარდა, როდესაც მათ ამის ჭამას აიძულებენ. ამ დროს ეს არ ითვლება დარღვევად. ისინი ვინც რელიგიას მიუძღვნა თავი, პრაქტიკულად ვერ ფიქრობს ან საუბრობს ყურანზე კრიტიკულად. მათ ერთი მუხლის მიმართაც, რომ გაუჩნდეთ ეჭვი, მთელი წარმოდგენები ჩამოეშლებოდათ თავზე. ამიტომაც ისინი ვალდებულნი არიან საკუთარი რწმენის სიმართლე დაიცვან ყოველჯერზე, როგორც კი პატარა უტანხმოება წარმოიქმნება. ყურანი - მათი ცხოვრებაა. თქვენ მათთვის სახარების ახსნა მხოლოდ ყურანის ტერმინებით შეგიძლიათ, ხოლოდ წინადადებების გაჯერება სახარების აზრით.

გასაკვირი ის არის, რომ ამ კონსერვატორებს შორის მრავალი სტუდენტია. ჩამოდიან რა ტავიანთი სოფლებიდან დიდ ქალაქში რა ისინი ხედავენ ლიბერალების თავისუფალ ცოდვილ ცხოვრებას და რცხვენიათ თავიანთი ხალხის. შემდგომ ისინი უბრუნდებიან თავიანთი კულტურის ფესვს და ხდებიან მეტად ფანატიკურ მუსულმანებად, ვიდრე იყვნენ. ისინი ცდილობენ იმის დამტკიცებას, რომ მათი ცხოვრების საფუძველი და დაცვა ყურანის უნივერსალურობისგან არის.

თუ ასეთი ფუნდამენტალისტები ინტელექტუალები არიან, ისინი ცდილობენ საკუთარი ერის გარდაქმნას, მშვიდობიანი ან ძალადობრივი გზებით და მით უფრო მეტ მუსულმანს უჩნდება სურვილი დახოცოს ლიბერალური მუსულმანები ან მიიღონ მონაწილეობა სასტიკ დაჯგუფებებში, რათა ისლამის ზეგავლენა გააძლიერონ თავიანთ ქვეყანაში.

ფუნდამენტალისტების რიცხვი მუსულმანთა შორის ქვეყნიდან ქვეყანაში იზრდება. ის დაახლოებით 15 დან 25%ს აღწევს. პოლიტიკური ამომრჩევლების თანახმად, თავიანთ სახელმწიფოში. ისინი იღებენ მხოლოდ 10 დან 20%მდე ხმებს. მუსულმანთა უმეტესობა არ არის რადიკალური, მაგრამ ყურანი უბრძანებს დანერგონ შარიატი თავიანთ ისლამურ ქვეყნებში, რა ფასადაც არ უნდა დაუჯდეთ ეს!

2.14.2 -- ლიბერალური მუსულმანები

ისევე როგორც ქრისტიანულ ქვეყნებში, მუსულმანთა უმეტესობა მუსულმანურ ქვეყნებში არიან ლიბერალები, ინერტულები და წუთისოფლის მოყვარულები. არც თუ ისე დიდი შრომის შედეგად სურთ ბევრი ფულის გამომუშავება, საკუთარი ოჯახების შესანახად. სხვა დანარჩენი მათ არ აინტერესებთ. ოცნებობენ, რომ ქონდეთ დიდი საყინულე, დიდი ტელევიზორი და თუ შესაძლებელია ავტომობილი ან მოტოციკლეტი. უმეტესობისთვის რელიგია - მეორე ხარისხოვნად მნიშვნელოვანი საკითხია ან უბრალოდ საშუალება ბიზნესის საკეთებლად.

ყოველდღიურ ცხოვრებაში ლიბერალური მუსულმანები ღვთისმოსავად იქცევიან, რადგან ის ვინც არ ცხოვრობს ისლამის კულტურის შესაბამისად დიდი ხანი ვერ იყიდის და გაყიდის რაიმეს. მრავალი თავის საუბარში იყენებს, რელიგიურ ფრაზებს, სახალხოდ იცავენ ისლამს მისი ტრადიციების ჩათვლით და მხარს უჭერენ საზოგადოებრივ წეს ჩვეულებებს. თუკი ერთი ოჯახის წევრი მაინც ხდება ქრისტიანი - ყველა მის წინააღმდეგ არის აღმდგარი. კლანის კეთილი სახელის გამო ახალმოქცეულს შეიზიზღებენ, დაემუქრებიან ან უბრალოდ საზღვარგარეტთ გაუშვებენ. არცერთ შემთხვევაში ოჯახის წევრმა არ უნდა გააფუჭოს მათი ერთგული ისლამის სახელი. სხვა დანარჩენ შემთხვევაში ასეთი კლანის წევრები იშვიათად დადიან ოფიციალურ წევრებზე ან აკეთებ იმას იმისთვის, რომ იქ დაინახონ. ისნი თითქმის არ შლიან ყურანს, რათა იმსჯელონ მასზე. დაახლოებით ასეთმა ინერტულობამ დაისადგურა ისლამის უმეტეს ნაწილში. მსგავსი ადამიანები შეადგენენ 50 დან 70% მდე იმისდა მიხედვით, თუ რომელი რეგიონიდან ან ქვეყნიდან არიან ისინი.

ხანდახან ნაციონალიზმმა და ისლამმა შეიძლება გაერთიანება მოახდინონ. ამ შემთხვევაში რელიგია აღვიძებს ნაციონალებში რელიგიურ გრძნობებს და ასევე პირიქით. თუმცა მაშინვე როდესაც ისლამი მიაღწევს ქვეყანაში დამოუკიდებლობას, მატერიალური მხარე იწყებს დომინირებას. მუშაობა, საკვები და ოჯახი მალევე გადაიქცევა მეტად მნიშვნელოვნად, ვიდრე რელიგია.

ლიბერალური მუსულმანები ხაზს უსვამენ ყურანში ჩაწერილ ჰუმანიტარულ მტკიცებულებებსა და ტრადიციებს. აკრძალვები საკვებში, მცნებები, რომლებიც ეხება ,,წმინდა“ ომს.

ყურანში ქალის სტატუსი ან სასტიკი დასჯა, რომელიც იგნორირებულია და ახსნილა იმითი, რომ მსგავსი წესები აუცილებელი იყო მუჰამედის დროს. ჩვენს დროში ეს კანონები მოძველდა. ლიბერალები ცხოვრობენ ისლამის ამპუტირებული პრინციპებით.

ისლამის სახელმწიფოების უმეტესობა ამავე გზით მიდიან. ისინი აძლევენ მეჩეთის ხელმძღვანელობებს, შარიატის დაცვის სასტიკად გაკონტროლების უფლებას. ყველა კითხვა, რონმელიც ეხება ,,წმინდა“ ომს, ან სასტიკ სასჯელებს, ხელისუფლებათა ხელში რჩება. ისინი ცდილობენ კომპრომისის პოვნას, შარიატისა და ადამიანთა საერთაშორისო უფლებებს შორის და უნდათ, რომ წინ აღუდგნენ საკუთარ ქვეყანაში ფუნდამენტალისტებს. ტერორისტული აქტები ეგვიპტესადა ალჟირში არაფერია, გარდა შარიატის კანონების შესრულებისთვის ბრძოლა. ეს ზუსტად ის არის რასაც ლიბერალური მუსულმანები ებრძვიან თავიანტ სახელმწიფოებში მთელი ძალებით.

2.14.3 -- მუსულმანი - ქალები

მუსულმანთა ნახევარს ქალები შეადგენენ. როდესაც ვსაუბრობთ მუსულმანებზე, არ უნდა წარმოვიდგინოთ მხოლოდ მამაკაცები. ისლამში ქალები დიდ როლს თამაშობენ. ოჯახში შვილებზე მათ უფრო მეტი გავლენა აქვთ, ვიდრე მამებს.

თუმცა ყურანში გასაგებად წერია:

მამარობითი სქესი ხომ სულაც არ არის მდედრობითი სქესი (სურა ალ-იმრან 3:36).

ამ ტრუიზმს ისლამში კანონმდებლური წარმომავლობა აქვს. ყურანი ამბობს: მამაკაცები ქალებზე წინ დგანან, რადგან ალაჰმა მისცა მათ უპირატესი უფლება და ასევე იმიტომ, რომ ისინი (მამაკაცები) თავიანთ ქონებას ანაწილებენ (რათა ქალი, როგორც საპატარძლო მიიღონ). (სურა ალ-ნისა 4:34).

სასამართლოზე ერთი მამაკაცი მუსულმანის მოწმობა უდრის ორი ქალი მუსულმანის მოწმობას (სურა ალ-ბაკარა 2:282). ანდერძში ქალი იღებს მხოლოდ იმის ნახევას, რასაც ღებულობს მისი ქმარი ან შვილი, და ღებულობს იმის ნახევარს, რასაც ღებულობს მისი ძმა, ან გოგო იღებს იმის ნახევარს, რასაც ბიჭი. (სურა ალ-ნისა 4:11,176). კანონის მიხედვით ქალი ფასდება იმის სანახევროდ, თუ რამდენადაც ფასდება მამაკაცი.

მამაკაცს აქვს უფლება ჰყავდეს 4 ცოლი (სურა ალ-ნისა 4:3), თუკი მას შეეძლება ყველას ერთნაირად შეყვარება. მაგრამ იმის გამო, რომ მამაკაცის უმეტესობას არ აქვს შესაბამისი სახსრები, რათა თანაბრად შეინახოს ოთხივე ცოლი, უწევთ ერთ ქორწინებაში ყოფნა. თუმცაღა ოჯახში სადაც ერთ მამაკაცს ჰყავს რამდენიმე ცოლი, ის იმაზე მეტად იტანჯება ეჭვიანობით, ვიდრე ჩვენ გვგონია.

ისლამურ ოჯახში მამაკაცს აქვს თავისი ცოლის (აღზრდის) უფლება. თუ ის არ არის მორჩილი მას შეუძლია (ცემით ასწავლოს) მას. თუკი ის ჯიუტი რჩება, მამაკაცს შეუძლია თანაცხოვრებაზე უარის თქმა. და თუკი ის მაინც აგრძელებს სიჯიუტეს აქვს უფლება სცემოს იქამდე, სანამ არ დაემორჩილება. (სურა ალ-ნისა 4:34), თუმცა ძვლების დამტვრევის უფლება არ აქვს.

ყურანის თანახმად (რომელთა რიცხვშიც არ შედის თურქეთი, ეგვიპტე ან ტუნისი და ზოგიერთი ისლამური სახელმწიფო) მამაკაცს აქვს უფლება გაშორდეს ცოლს, ნებისმიერი მიზეზით. გამოსასწორებელი დროის შემდეგ, რომელიც მოიცავს 3-4 თვეს, მისი ხელახლა შერთვა შეუძლია, შემდგომ ისევ გაყრა და ისევ შეუღლება. მესამედ გაყრის შემდეგ, ის ჯერ სხვაზე უნდა გათხოვდეს. და თუ ის მამაკაცი გაუშვებს მას, მაშნ ისევ პირველ ქმარს შეუძლია მისი შერთვა. (სურა ალ-ბაკარა 2:229-230). ქალების ტანჯვა, რომელიც მუდმივია ზოგიერთ ისლამურ ქვეყანაში, იმაზე ღრმაა და წარმოუდგენელი, ვიდრე ჩვენ ეს გვგონია. ვინ ისმენს ღვთიურ მოწოდებას, მიიტანოს მუსულმან ქალებთან, სულიერი თავისუფლების სახარება, რომელიც დაფუძნებულია, სრულ პატიებასა და სულიწმიდის ნიჭზე?

მამაკაცი ქრისტიანები, როგორც წესი ვერ ილაპარაკებენ მუსულმან ქალებთან ერთი-ერთზე, მხოლოდ თავიანთი ცოლების თანხლებით. ასე, რომ ქრისტიანმა ქალებმა უნდა აიღონ თავიანთ თავზე პასუხისმგებლობა, რომ დაუღალავი შრომით ილაპარაკებენ ქალ და გოგონა მუსულმანებთან, ქრისტეს შესახებ და დაუმოწმებენ რა საკუთარ ცხოვრებისეულ გამოცდილებას, თავიანთ მხსნელთან. მუსულმანი ქალები ძირითადად დაკავებულები არიან შვილების აღზრდით. ამიტომაც მუსულმანებთან ევანგელიზაცია განსაკუთრებით დედებთან გადამწყვეტ როლს თამაშობდა, ევანგელიზირების ყველა დროში. სატელევიზიო გადაცემები და წიგნები ქალებისთვის, რომლებიც ქრისტეში დედების მიერ იყო დაწერილი, ძალზედ საჭიროა. წარსულში მუსულმან ქალთა და გოგონათა 25%ს ჰქონდა შესაძლებლობა სკოლაში სიარულის. დღეს დღეისობით განათლებული ქალი შეადგენ 40 დან 70%ს, მუსულმანურ ქვეყნებში. ვინ ხედავს თქვენგან ამაში ახალ შესაძლებლობას საკუთარი თავისთვის და უკავშირებს ამ შესაძლებლობას, სახარებას?

ისლამში ქალები მეტად ღვთისმოსავები და რელიგიურები არიან, ვიდრე მამაკაცები. თუმცა ნაწინასწამეტყველებია, რომ მუჰამედმა, როდესაც ჯოჯოხეთი იხილა იქ 90%ს ქალები შეადგენდნენ, რადგან ისინი ყოველთვის არ ემორჩილებოდნენ მამაკაცებს. მუჰამედი ასევე ამტკიცებდა, რომ იხილა სამოთხე და მხოლოდ 10 % ქალების იყო იქ, რადგან მათი ქმრები ამოწმებდნენ, რომ თავიანთი ცოლები მორჩილები და ღვთისმოსავები არიან. ასეთი დისკრიმინაცია აღძრავს ქალებს დაიცვან ისლამის კანონები მეტად, ვიდრე თავიანთ ქმრებმა. იმ იმედით, რათა მიიღონ ის იშვიათი ადგილი სამოთხეში. ვინ შეძლებს გულმოწყალედ შეხედოს მუსულმან ქალებს და რწმენით შეეცდება იპოვოს საშუალება შეუმსუბუქოს მათ ტანჯვები, აწმყოსა და მომავალ ცხოვრებაში იესოს სახელით.

2.14.4 -- მოზარდი მუსულმანები

მუსულმანთა ნახევარს ჯერ კიდევ არ მიუღწევია 18 წლამდე. ზოგიერთ მუსულმანურ ქვეყანაში ეს უჩინარი ხაზი 16 წელზე გადის. ყველამ ვისაც აქვს ევანგელიზირების გამოცდილება ახალგაზრდებში, ყური უნდა უგდოს ამ ფაქტს. ბავშვები, მოზარდები და ახალგაზრდები განიცდიან პროგრამების საჭიროებას, რომლებიც განსხვავდება ზდასრულების პროგრამისგან. ეს სტატისტიკური რეალობა ისევ და ისევ ითხოვს გაძლიერებულ ლოცვებს. ჩვენ გვმართებს ხელახლა გადავხედოთ და შევცვალოთ მისიონერული მუშაობის ზოგიერთი სტრატეგია.

ახალგაზრდობას მთელს დედამიწაზე უყვარს ფეხბურთი და რბოლა. ყველა ვინც მოგზაურობს ისლამურ ქვეყნებში, გაიგებს ენთუზიაზმით დასმულ კითხვებს ბაკენბაერზე, რომენინგზე და შუმახერზე. ბეკერი და გრაფი - კარგად ცნობილი სახელებია, მუსულმან ახალგაზრდებში.

მუსულმანი ახალგაზრდები დღეს სწავლობენ წერასა და კითხვას. ისინი ეძებენ საინტერესო მასალებს წასაკითხად. მათ სწყურიათ ცოდნის მიღება. ყველაფრის შესწავლა სურთ. მათ სწამთ მეცნიერების და ფიქრობენ, რომ კარგი ნიშნებით ამ სამყაროს დაპყრობა შეუძლიათ. ბიბლიური სკოლის ზედაპირული კურსი, მარტივად შეიძლება ორგანიზებულ იქნას ტრაქტატების, წიგნების და ჟურნალების დახმარებით, რომლებიც ახალგაზრდებისთვის გასაგებ ენაზე იქნება დაწერილი. მცირე დროში კი მასში მონაწილეობას ათასობით მსურველი შეძლებს.

ახალგაზრდთა უმეტესობა არ ეძებს ცოდვების პატიებას. ისინი არ ფიქრობენ მონანიებასა და რწმენაზე. მათ უბრალოდ ყველაფრის გამოკვლევა სურთ: იესოსი, პავლესი, იოანესი ასევე საინტერესოა მათთვის მარკსი, ლენინი და მაო. ასეთი წყურვილი ცოდნის მიმართ არის ღია კარიბჭეები საიდანაც შეგვიძლია გავაგრძელოთ სახარება დიდი წინაღობების გარეშე. ასეთი ცოდნის მრავალი მაძიებელი თითქოსდა შეხებულია იესო ქრისტეს სიყვარულს, მის თვინიერებას, თავმდაბლობასა და მშვიდობას, რომელიც მისგან მოდის.

სკოლის მოსწავლეებსა და უმაღლესი სასწავლებლის სტუდენტებს აქვთ კომპიუტერი ან ინტერნეტთან წვდომა ფასიანი კაფეების მეშვეობით, ანდა მეგბრებთან სახლში. ამ წყაროდან მრავალი ბინძური ინფორმაცია გადმოდის. განხეთქილებები მუსულმანებსა და მატყუარა ერეტიკოსებს შორის, რომელსაც სექტანტური დაჯგუფებებით სთავაზობენ. მაგრამ ისინი ვინც ადგენენ სულიერ პროგრამებს ახალგაზრდებისთვის, მალე დაინახავენ თავიანთ შინაურ გვერდზე ინტერნეტში ათასობით მნახველს დახურული ისლამური ქვეყნებიდანაც კი. განკუთრებულად მოთხოვნადია ობიექტური შეფასებები სახარებასა და ისლამს შორის. და ასევე გონივრული პასუხები რთულ კითხვებზე.

ამ კატეგორიას მიეკუთვნება ასევე კარგი ქრისტიანული სიმღერების მომზადება, თანამედროვე მოტივებზე ადგილობრივი მელოდიის გამოყენებით. მოსაწყენი გერმანული ან რომანტიკული ამერიკული ეკლესიური ჰიმნები, ნაკლებად მოიზიდავ ახალგაზრდა მუსულმანებს. ყველგან სახარება ხომ წარმოდგენილია, ზომიერ რითმული მელოდიით ადგილობრივ სისტემაში, 5 ან 12 ტონალური მუსიკით და თქვენ დაინახავთ, რომ ხალხი რომელიც ბიბლიასთან ახლოს არ არის, დაიწყებს მათ სიმღერას. თუმცა მოდერნიზმის მიუხედავად შემოქმედის მიმართ ღრმა პატივისცემა და შიში მოსამართლის მიმართ, ჯერ არ დაძველებულა ისლამში.

არასდროს არ ყოფილა ევანგელიზირება მუსულმანთა შორის ასეთი დიდი შესაძლებლობების, როგორიც დღეს, რადგან ახალგაზრდა თაობა ისლამში სწავლობს კითხვას, წერას და ფიქრს და მრავალი მათგანი ენთუზიაზმით უყურებს, სპორტისა და ტექნიკის გმირებს. ბედუინი გოგნა ხადრამაუტადან, რომელიც ცხოვრობდა რუბ ალ-კხალის უდაბნოებში, უპასუხა ანკეტაში ჩაწერილ კითხვას, თუ რომელი მუსიკა მოსწონს: ,,აბბას ჯგუფის სიმღერები შვედეთიდან“.

2.14.5 -- იმედგაცრუებული მუსულმანები

იმის გამო, რომ თანამედროვე თაობა იწყებს ფიქრის სწავლას, მათ უჩნდებათ კრიტიკული კითხვები თავიანთ კულტურასა და რელიგიაზე. ცხადი მუსულმანების სისუსტე მათთვის დაფარული აღარ არის.

ზოგიერთი შეწუხებული მუსულმანი კითხულობს: ,,რატომ ვერ შეძლო არაბეთის 250 მილიონიანმა არმიამ, ბოლო 50 წლის განმავლობაში ისრაელის 5 მილიონიანი არმიის დამარცხება? რა არის ისე?“

სხვები ამბობენ: ,,ისლამის ტერმინს რამოდენიმე მნიშვნელობა აქვს. ერთ-ერთი მათგანი: სამყაროს შემოქმედებაა! მაშინ რატომ უკავშირდება მსოფლიოს ნახევარი ომები ისლამის სახელმწიფოს? რატომ ხდება ტერორიზმის ექპორტირება, სამოქალაქო ომები, სისხლის ღვრა და არა მშვიდობა და პროგრესი?“

ზოგიერთი აღნიშნავს: ,,ნავთობ მომპოვებელი ისლამური ქვეყნები ეკუთვნიან დედამიწაზე ყველაზე მდიდარ ქვეყნებს, მაგრამ ისლამის ათამდე სახელმწიფო არის ყველაზე ღარიბი და სიღარიბის ყველაზე დაბალ ზღვარზე. რატომ არ ეხმარებიან მდიდარი ისლამური ქვეყნები ღარიბებს? და თუ ისინი ეხმარებიან მაშინ, რატომ მიდის დახმარებათა უმეტესობა ხელისუფლებაში და მხოლოდ უმნიშვნელო ნაწილი ღარიბებამდე?“

ინდოელმა მძღოლმა, რომელიც მუშაობდა ნავთობის შეიხთან, საუდის არაბეთში, ჰკითხეს, გახდა თუ არა ის სრულუფლებიანი მუსულმანი თავისი მსახურების 11 წლის მანძილზე. მძღოლი გაბრაზდა და თქვა: ,,გაჩუმდით არაფრის მოსმენა არ მსურს ისლამზე და არანაირი კავშირი არ მინდა მქონდეს მათთან. რომ იცოდეთ რაზე საუბრობენ, რას სვამენ და აკეთებენ ისინი, როდესაც მარტო რჩებიან, ვერც კი დაიჯერებდით“. როდესაც ჰკითხეს, თუ როგორი დასკვნები გააკეთა ამ დაკვირვებების შედეგად, მან უპასუხა: ,,მე შევისწავლი კომუნიზმსს და ქრისტიანობას, რათა შევაფასო, რომელი მთავაზობს ამ ორთაგან საუკეთესო საფუძველს ჩემი ცხოვრებისთვის. და მას მივყვები“.

უნივერსიტეტის კურს დამთავრებულ მუსულმანს ალ ახზარს კაიროში უნდოდა საკუთარი არაბული ენის წარმოთქმის სრულყოფა, საუდის არაბეთის ტყვეებს შორის. ის ასწავლიდა უნივერსიტეტში ისლამურ ლიტერატურას. მრავალი სტუდენტი წინ აღუდგა მას, რადგან ის გადმოსცემდა საკუთარ ლექციებზე, თანამედროვე აზრებს და თეთრი ფორმის ნაცვლად ეცვა, თანამედროვე ფორმის შარვლები. როდესაც ოპოზიციამ იმატა და რამდენიმე სტუდენტმა მას პატარა კენჭების სროლა დაუწყო მათ ლექციის დროს, ის ძალიან გაბრაზდა, გავიდა აუდიტორიიდან და მიეშურა იმ ადგილს სადაც მასწავლებლები იმყოფებოდნენ, შევიდა საკუთარ ოთახში, აიღო ყურანი და საკუთარი თავის დამშვიდება, სურების ხმამაღალი წაკითხვით სცადა. უეცრად ის გაჩერდა, შემდეგ კი ყვება: ,,იმ წუთას მივხვდი, რომ ეს წიგნი მუსულმანების ტვინზე, როგორც ტორმუზი მუშაობს, აკავებს მათ განვითარებას და მორალურ დონეს აქვეითებს“. მან აიღო ეს ყურანი და განრისხების შედეგად დახია ის. შემდგომ გავიდა ბაღში, რომელიც სასტუმროს ეკუთვნოდა და ,,წმინდა“ წიგნის ფურცლები დაწვა. რამდენიმე მასწავლებელი, რომელმაც გაიგო კარების ჯახუნი და სურების ხმამაღალი კითხვა, მივიდა მასთან რათა დაეწყნარებინა, მაგრამ მისულნი გაკვირვებულები დარჩნენ, იმის დანახვით თუ როგორ იწვოდა ყურანის ფურცლები. ყველამ იცოდა, რომ ეს დანაშაული სიკვდილით დასჯას ითხოვდა. ხმა არავის ამოუღია. მასწავლებელი კი აზრზე მოვიდა, წავიდა ტავის ოთახში, აიღო ფული და პასპორტი, გამოიძახა ტაქსი და აეროპორტში წავიდა, გაექცა რა ამ გზით სასიკვდილო ხაფანგს. სანამ ეს ხაფანგი ხმას გამოსცემდა.

ასეთ ადამიანებს არანაირი კავშირი არ ქონდათ ქრისტიანებთან, მაგრამ ისინი ხედავდნენ ისლამის სისუსტეს, რომელიც გამოიხატებოდა ქვეყნების ჩამორჩენაში და ცდილობდნენ ამ მონობის სულისგან გაქცევას. მედიკოსი სტუდენტები, პრინცესები, შეიხები და უბრალო მუსულმანები სულ უფრო ნათლად ხედავენ ყურანის მიმართ საპირისპიროს და დაძაბულები ეძებენ, პასუხებს თავიანთ კითხვებზე, უკეთესი ცხოვრების ფილოსოფიაზე. ჩვენ უნდა ვილოცოთ, რომ ღმერთმა სწორედ ასეთი იმედგაცრუებული მუსულმანები გამოგვიგზავნოს, იქამდე სანამ ისინი სექტანტების ხელში ჩავარდებიან. მუსულმანთა დაახლოებით 5% უკვე აღარ არის კმაყოფილი, თავიანთი რელიგიით და ეძებს მათ, ვინც გონებას გაუხსნის.

2.14.6 -- ათეისტები მუსულმანთა შორის

ერტთ-ერთ სატელევიზიო პროგრამაში, მუსულმან ვარსკვლავს ჰკითხეს, რომელ რელიგიას მიეკუთვნებოდა ის. მან უმალვე უპასუხა: ,,,სოფლიოს საუკეთესო რელიგიას, ისლამს!“ (სურა ალ-იმრან 3:19, 110; ალ-ფატხა 48:48; ალ-საფი 61:9 და ა.შ).

შემდგომ, როდესაც მას ჰკითხეს, სჯეროდა თუ არა ალაჰის არსებობის უპასუხა ,,რათქმაუნდა არა! ასეთი რწმენა კარგია მოხუცი ადამიანისთვის სიკვდილის წინ და პატარა ბავშვებისთვის, ჩენ კი მივეკუთვნებით თაობას, რომელიც მოქმედებს!“ როდესაც რეპორტიორმა ჰკითხა, როგორი რეაქცია ექნებოდა თუ ვინმე თავს დაესხმეოდა ისლამს, მსახიობმა უმალვე უპასუხა: ,,მაშინ პირველი ავიღებდი იარაღს ხელში და დავიცავდი მას“. ის თავს მუსულმანად თვლიდა, მაგრამ არ სჯეროდა ალაჰის არსებობის და არ ლოცულობდა. ისლამი ეს არა მხოლოდ რელიგია, არამედ კულტურა, სახელმწიფო და საზოგადოებაა.

ლექციის დროს ისლამსა და ქრისტიანობაზე ახალგაზრდა თურქმა, ლექტორს უკმაყოფილება გამოუთქვა: ისლამი ბევრად მადლიერი, კეთილი, ჰუმანური და თანამედროვეა, ვიდრე ის რაც მან მოისმინა ლექციაზე. როდესაც მას სთხოვეს თავისი აზრის განმარტება მიკროფონში, მსმენელთა წინაშე მალევე გამოჩნდა მისი სახე. ლექტორმა შეაწყვეტინა მას და დაუსვა კითხვა: ,,თქვენ ოდესმე გადაგიშლიათ ყურანი და წაგიკითხავთ?“ ,,არა“ - უპასუხა გაკვირვებულმა ახალგაზრდამ. როდესაც მას ჰკითხეს, თუ რამდენად ხშირად ღებულობს მონაწილეობას ლოცვასა და კითხვაში უპასუხა, რომ არასდროს ულოცია. მაგრამ ამ ყველაფრის მიუხედავად, ის ძალიან ხმამაღლა იცავდა თავის რელიგიას. ისლამი - ეს უფრო მეტია, ვიდრე ყურანი ან ლოცვა. ახალგაზრდა ყმაწვილი იყო ერთ-ერთი თანამედროვე იდეალისტი, რომელმაც დიდი ხნის წინ დაკარგა საკუთარი რწმენა, მაგრამ იცავდა ისლამს, რომელიც არ ესმოდა.

ბენგალელი ექიმ გინეკოლოგი, ექიმი ნასრინი ითხოვდა ყურანის რედაქციულ რედაქტირებას, ქალებთან მიმართებაში და ასევე პატარა გოგონების გაუპატიურებაზე ქორწინებაში. მას მოუწია შვედეთში გაქცევა, რადგან მუსულმანი მამაკაცები თავგამოდებით იცავდნენ საკუთარ უფლებებს და იმიტომაც, რომ ყურანის გარკვეული ნაწილი ეჭვქვეშ დააყენა! ეს ექიმი ქალბატონი, ჯერ კიდევ მუსულმანად თვლის თავს, თუმცა დაკარგული აქვს რწმენა, ყურანის ღვთაებრივ შთაგონების შესახებ, რაც საკუთარი პრაქტიკული გამოცდილებიდან გამომდინარეობს.

თანამედროვე მუსულმანი პოლიტიკოსები და უნივერსიტეტის კურსდამთავრებულები, რომლებიც ცხოვრობენ საზღვარგარეთ, ისლამს უფრო კრიტიკულად ეკიდებიან, ვიდრე მათი გარშემო მყოფები. ისინი შინაგანი ცარიელი ცხოვრებით ცხოვრობენ და საკუთარი უპირობო რწმენა ალაჰისადმი დაკარგეს. თუმცა საკუთარი ახლობლების გამო ღებულობენ ლოცვაში მონაწილეობას, როდესაც სახლებში ბრუნდებიან. ისინი მარხულობენ რამაზანის დროს და იხდიან თავის რელიგიურ გადასახადებს. შინაგანად კი დიდ ხანია ისლამის კანონებს განუდგნენ და ეძებენ ახალ ჰორიზონტებს, რაკეტების და კოსმიური ფრენების საუკუნეში. და მათ ამ დამოკიდებულებას ისლამისადმი უფრო მეტად ამყარებს, მათივე შეხვედრები შესანიშნავ ახალგაზრდა მეცნიერებთან, ტექნიკოსებთან და საზოგადო მოღვაწეებთან, რომელთა შესახებაც ისინი იგებენ რომ უმეტესი მათგანი არ არის მუსულმანი, მაგრამ ცხოვრობენ კეთილსინდისიერი ცხოვრებით.

ისლამი ათეისტების რიცხვი კოლოსალური არ არის, ის მხოლოდ 1%ს შეადგენ, ისიც მხოლოდ იქ სადაც კომუნიზმი დამკვიდრდა. მათი ცნობა შეიძლება, როგორც სოციალისტების თურქეთში, ასევე მათი სასტიკი თავდასხმებით გაზეთებსა და წიგნებში, მუჰამედსა და ისლამზე.

2.14.7 -- ისლამის მისტიკოსები

ისლამის შინაგანი სიცარიელე ქანქარებს ფანატიკოს ფუნდამენტალისტსა და დაფარულ ათეიზმს შორის. ის ქმნის დაუკმაყოფილებლობას, იმედგაცრუებასა და გამუდმებით სხვა უფრო სანდო გზების ძიების სურვილს. ამ მიმართულებათაგანი ერთ-ერთი შეიძლება მოვძებნოთ ისლამის მისტიკებში (რომელთაც ხშირად სუფიტებად იხსენიებენ), რომლებიც დამამცირებლად ეპყრობიან ისლამის უმაღლეს პირებსა და იურისტებს. ეს სიმართლის მაძიებლები რელიგიურ გამოცდილებაში, გამოეყვნენ სტერეოტიპულ მოღვაწეობას მეჩეთებში და ყოველგვარ სულის შემძვრელ ხანგრძლივ რიტუალურ ლოცვებს. მანდ ისინი ვერაფერს ვერ პულობენ, რაც მათ სულს დააკმაყოფილებს. ისინი განუდგნენ ოპიციალურ ისლამს და გაერთიანდნენ ორდენებში, რათა შექმენან პირადი რელიგია და ღვთისმოსაობა,რომელიც იქნება დაფუძნებული ყურანზე, მაგრამ არა ისლამურ წერილებზე. თქვენ შეგიძლიათ სხვადასხვა გაერთიანებებში იპოვოთ სუფიტები, მოროკოში, სუდანში, თურქეთსა და პაკისტანში. ჩინეთსა და ინდონეზიაშიც კი ისლამი დაყოფილია მისტიკოსების და მეკანონეების მიმდინარეობებად. ზოგჯერ ქალები, რომლებსაც არ შეუძლიათ შვილების ყოლა, მუცლით ეხახუნებიან წმინდანების საფლავებს, რათა მიიღონ განაყოფიერების შესაძლებლობა. სუდანში ბერები ხტუნაობენ და მტვერში იგუნგლებიან, რათა დაანახონ სხვებს თავიანთი ენთუზიაზმი ალაჰისადმი.

ეგვიპტეში სუფიტები ხანდახან სხედან და ხანდახან სხედან წრეში და იმეორებენ ალაჰის სახელს ან მის ატრიბუტს: ,,უუა,უუა,უუა“ (რაც არაბულად ნიშნავს ის, ის ,ის). უამრავჯერ სანამ ერთ-ერთი მადგანი არ ჩავარდება ტრანსში და არ დაიწყებს უცხო ენებზე საუბარს. თურქეთში მსგავსი დაჯგუფების ერთ-ერთი მოსწავლე ყვებოდა: ,,ჩვენ გვასწავლიდნენ თუ როგორ უნდა გამოგვეძახა სულები და წარგვეგზავნა ისინი დავალებების შესასრულებლად“ ერთ-ერთმა გოგომ აღიარა, რომ ეშმაკი მას ყოველ პარასკევს სტუმრობს. მისი მეგობრები კი ცდილობდნენ აეხსნათ, რომ ეს მხოლოდ სიზმარია. მაგრამ ამ გოგონამ ახსნა, რომ პატარაობაში მძიმედ დაავადდა, რის შედეგადაც მამამისმა ის სუფიტ შეიხთან მიიყვანა, რომელმაც სულების ზემოქმედებით განკურნა ის. მას შემდეგ კი ყოველ კვირა ეშმაკი აწუხებს მას თავისი სტუმრობით.

პაკისტანში ადამიანთა დაჯგუფება აპრაქტიკებდა კოლექტიურ მედიტაციას მას შემდეგ, რაც ერთ-ერთი მადგანი ქრისტიანი გახდა და ახალმოქცეულის მამამ ის მიიყვანა მეჩეთის ხელმძღვანელებთან, რათა საკუთარი დაკარგული ძე ისლამში დაებრუნებინა. მაგრამ როდესაც შეიჰმა ეს ყველაფერი სექსუალურ ძალადობას დააბრალა, მამამ ყურანის მასწვლებელი სახლიდან გააგდო, რადგან ასეთი ნომრიდან გადახვევა მის ოჯახში დაუშვებელი იყო. ინდონეზიაში იუდაიზმი თავისი მრავალრიცხოვანი ოკულტური პრაქტიკებით, ცოტა არ იყოს შეერია ისლამის მისტიკას და იმას, რომ სოფლების დღესასწაულების დროს ცალკეული ჯგუფები, საკუთარ სულებს ნებას აძლევენ, ხილულად ებრძოლონ ერთმანეთს ჰაერში. ამდროს ძალიან გავრცელებულია ელექტრო სანათების გამოყენება, რომლებიც ,,დემატერიალიზირებული“ იქნება ჭამის პროცესის დროს. მამაკაცთა ხმები შეიძლება გავიგონოთ როგორც ქალების ხმა და პირიქით.

სუფიტები აიძულებენ ალაჰს იცხოვროს მათში და იყვნენ მისი თანდასწრებით სავსენი. სხვებიც კი იმასაც ცდილობენ რომ ალაჰში შევიდნენ საკუთარი მედიტაციების ხარჯზე. მესამეებს აქვთ მიზანი, რომ ანგელოზთა და დემონთა სამყაროში შევიდნენ, რომელიც ალაჰის ,,უკან მდებარეობს“ და ვერ ამჩნევენ, რომ შეპყრობის უმაღლეს ხარისხში ვარდებიან.

იმის გამო, რომ ალაჰი უზომოდ შორს არის თავისი ქმნილებებისგან, მაშინ არავის უნდა გაუკვირდეს, რომ მართალი მუსულმანები ცდილობენ ხიდის აშენებას ამ უფსკრულზე, საკუთარი რელიგიური სავარჯიშოებით. სამწუხაროდ ამ სავარჯიშოების მეშვეობით მათ სულიერ ვაკუუმში, მხოლოდ ეშმაკეულები შედიან. ისლამში სუფიტების რიცხვი იზრდება. ზოგიერთ ქვეყანაში ისნი 10 დან 20% ს ისლამური საზოგადოების შეადგენენ, იმისდა მიხედვით თუ რომელ მიმდინარეობას მიეკუთვნებიან ისინი.

ზოგიერთი კათოლიკე თეოლოგი ამტკიცებს, რომ სუფიტები საუკეთესო ადგილია ქრისტიანებსა და ისლამს შორის, ტუმცა ისინი არ იტვალისწინებენ იმ ფაქტს, რომ რელიგიური კუთხით მისტიკოსებს სწამთ საკუთარი სამართლიანობის და თვლიან, რომ მონანიებას არ საჭიროებენ. ჯვარცმული ღმერთის ძე ისევ დამაბრკოლებელ ქვად რჩება მათთვის. მათი ,,სიკეთე“ ყოფს მათ ქრისტეს გადარჩენისგან, რომელიც იგივენაირად აღსრულდა მათთვის, როგორც ჩვენთვის.

2.14.8 -- გამანთავისუფლებლები ისლამში

სუფიტებზე იმის თქმა შეიძლება, რომ ისინი იმედგაცრუებულ მუსულმანთა შორის მტრედების მსგავსად არიან ,ხოლო მუსულმან ტერორისტებს შორის მათი ქორებად მოხსენიება შეიძლება. ისინი წუწუნებენ: ,,მთელი ეს ლოცვები, მარხვები და გადასახადები აერაფერს არ გვაძლევს, თავად უნდა ვაკეთოთ რაღაც. საკუთარი ცხოვრება მოვიტანოთ მსხვერპლად, რათა ჩამოვირეცხოთ სირცხვილი ისლამში და ვაჯობოთ ისლამურ საზოგადოებაში უსამართლობას, სასტიკი სამართლიანობის დახმარებით!“

ხასან ალ-ბანა არის მუსულმანური ძმობის დამაარსებელი და ის ასწავლიდა, რომ ლოცვა და მარხვა არ არის საკმარისი, რომ იცხოვრო სრული ისლამური ცხოვრებით. ის ამტკიცებდა, რომ ჭეშმარიტი მუსულმანი უნდა ჯობნიდეს ყველა თავის კომპლექს, სანამ არ იქნება მზად, ისლამის მტრების დასახოცად. ყურანში დაახლოებით 100 მუხლი საუბრობს იმაზე, რომ ადამიანებმა უნდა მიიღონ მონაწილეობა შეიარაღებულ ომში, რათა რწმენისადმი ერთგულება დაამტკიცონ.

მუსულმანი ძმები, რომლებსაც ეგვიპტის სახელმწიფო ეძებს, დაიყვნენ დაახლოებით 50 აქტიურ ტერორისტულ ორგანიზაციად. აიათოლა ჰომეინი შიიტების მხარეს არის, რომელმაც აწია ,,წმინდა“ ომის ჩირაღდანი (ჯიქადი) და წარგზავნა თავისი მკვლელი მეომრები სხვადასხვა ქვეყანაში, რათა მსოფლიოში გამუდმებული საშიშროება იყოს, როგორც ამას ახერხებდნენ ჯვაროსნული ომების დროს.

ხიზბალა, ხამასი, ალ-ჯიქადი და სხვა დაჯგუფებები თავიანთ მიმდევრებს ასწავლიან, უპირობო თვითმკვლელობის ხერხებს. ყურანი ამტკიცებს, რომ ალაჰი თავად დაწერს ისლამის რწმენას მათ გულებზე და მისცემს მათ ძალას, თავისი სულით ამ დავალებების შესასრულებლად (სურა ალ-მუჯადილა 58:22). ეს არის ერთადერთი მუხლი ყურანში, სადაც ალაჰის მხარდაჭერა წერია მუსულმანების მიერ. ,,წმინდა“ ომების ტანჯულებს, პირდებიან ადგილს სამოთხეში. (სურა ალ-ბაკარა 2:154; ალ-იმრან 3:157-158,161-171,193-195; ალ-ნისა 4:74; მუჰამედი 47:4-6 და ა.შ) უსამართლო იქნებოდა ამ ტერორისტების დარქმევა, როგორც სუიციდის აქტისას დაღუპულების, რადგან ისინი საკუთარ თავს, როგორც გამანტავისუფლებლებს ხედავენ, რომელთაც მოაქვთ საკუთარი ცხოვრება მსხვერპლად ისლამის გამარჯვებისთვის. მათ ეუბნებიან, რომ ეს არა ისინი კლავენ ისლამის მტრებს, არამედ თავად ალაჰი მათი გამოსროლილი ტყვიების შედეგად, ბოლოს უღებს საკუთარ მოწინააღმდეგეებს. (სურა ალ-ანფალ 8:17)

ზოგიერთი ჟურნალისტი და ჰუმანისტი ასეთ ფანატიკოსებს, ისლამის დაკარგულ ექსტრემალთა მცირე ჯგუფს უწოდებს. ისინი ცდებიან! ეს გამანთავისუფლებლები არიან ერთადერთი ადამიანები, რომლებიც ნებისმიერ ფასად პირდაპირი გაგებით ასრულებენ ყურანს და ალაჰის ბრძანებას. (სურა ალ-ბაკარა 2:151-153; ალ-ანფალ 8:39; ალ-ტაუბა 9:5 და სხვა) ყურანი ჰუმანისტებსა და ზრდილობიან მუსულმანებს, მშშრებს უწოდებს. სამყარო მუსულმანების გარეშე დაუშვებელია.

ის რაც ხდებოდა ისრაელის შიგნით და გარეთ ბოლო 50 წლის მანძილზე ,,წმინდა“ ომების გამო, რომ დაიწეროს ათასობით წიგნი გამოვა. თვითფრინავის გატაცებები, ატომური ბომბები სასტუმროებში, ტანკები, გამანადგურებელი თვითმკვლელები და მუქარები - ეს არის ამ მოძრაობის მახასიათებლები.

როდესაც შვეიცარიელი ტურისტები მოკლულ იქნენ, ნაწილებად დაჭრილები, ხოლო მათ თვალწინ ქალები გაუპატიურებულები ლუქსკორში, ამ დროს ეგრეთ წოდებული გამანთავისუფლებლები ყვიროდნენ: ,,ალაჰ აგბარ!“ (ალაჰს დიდება). იგივე წამოძახილები ისმოდა ინდონეზიაში, როდესაც ფანატიკოსებმა ათასობით ეკლესიას ცეცხლი წაუკიდეს და ჩინელ გოგოებს აუპატიურებდნენ. ფილიპინებზე მინდანაოს კუნძულზე, მეორე მსოფლიოს ომის შემდეგ დაახლოებით 50 ათასი ქრისტიანი იქნა მოკლული ,,გამანთავისუფლებელი“ ომების დროს. ამ რაოდენობის ან კიდევ უფრო მეტი ადამიანი შეიძლება დაიღუპა ჩრდილოეთ ნიგერიაში იმის გამო, რომ ქრისტიანებს არ სურდათ შარიატის კანონის დამორჩილება.

გერმანიის ფედერალურ რესპუბლიკაში იპოვეს 32 ათასი ისლამელი ფუნდამენტალისტები, რადგან მათი უმეტესობა იძებნება ლიბერალური ისლამის სახელმწიფოების მიერ. ისინი გამუდმებული ზედამხედველობის ქვეშ არიან. ნებისმიერი დროს შეიძლება მოხდეს გაუთვალისწინებელი რამ, რომელსაც ადგილი ქონდა მიუნხენში ოლიმპიურ თამაშებზე 1972 წელს. ყურანში ალაჰი მოუწოდებს ყველა ერთგულს, ბრძოლისა და მტრების დახოცვისკენ (სურა ალ-ბაკარა 2:191-193; ალ-ნისა 4:89, 91; ალ-ანფალ 8:39; ალ-ტაუბა 9:5 და სხვა). ამასთანავე ებრაელები და ქრისტიანები პირველები უნდა იყვნენ ამ ბრძოლის დროს (სურა ალ-ტაუბა 9:28-29), რადგან მათ არ სწამთ ჭეშმარიტი ღმერთის, არ მისდევენ შარიატს და ეკუთვნიან უცხო რელიგიას. შესაბამისად ყურანი და ისლამი, როგორც ერთი მთლიანობა არაფერია გარდა დამანგრეველი სულისა.

2.15 -- რათა გრძელი ისტორია გავხადოთ მოკლე

მას ვისაც უნდა ქრისტეს სახარების შეთავაზება მუსულმანებისთვის, უნდა უარყოს ის აზრი, თითქოსდა ყველა მუსულმანი ფიქრობს ერთნაირად. მას ვისაც სურს მოემსახუროს მათ პირველ რიგში მათი მოსმენა უნდა ისწავლოს, გამოიკითხოს საიდან არიან ისინი, რას ფიქრობენ რელიგიაზე, პოლიტიკასა და თავიანთ მომავალზე.

მას ვისაც არ ყოფნის შესაბამისი გფანათლება და სიბრძნე მსგავსი საუბრებისთვის, უნდა სთხოვოს იესოს, რომ გამოუგზავნოს ისეთი მუსულმანი, რომლის გულიც უკვე მომზადებულია სულიწმიდის მიერ. ამ შემთხვევაში ჭეშმარიტი სიყვარული საუკეთესო ენაა, რომელიც ყველა ადამიანს ესმის. ის ვინც ეხმარება უცხოელ მოქალაქეებს გადაჭრან თავიანთი პრობლემები ხელისუფალთან. ამავდროულად ეხმარება ქრისტიანების პატივისცემასა და გაგებაში.

ჩვენ არ უნდა გვეშინოდეს ჩვენთვის უცხო ისლამის სულის, რადგან იესო ქრისტეს კურთხევა უფრო ძლიერია, ვიდრე მუჰამედის წყევლა: ,, ის, ვინც თქვენშია, მეტია იმაზე, ვინც ქვეყნიერებაზეა.“ (1 იოანე 4:4) ეს არ ნიშნავს იმას, რომ მუსულმანებთან მოუმზადებლები უნდა მივიდეთ. არსებობს რამდენიმე ორგანიზაცია, რომელიც მზად არის ასეთ მსურველებს მხარი დაუჭიროს ამ მსახურებაში, წიგნებითა და სასწავლო კურსებით.

აუცილებელი პასუხები მუსულმანთა სხვადასხვა ჯგუფებისთვის, თქვენ შეგიძლიათ იპოვოთ ძველ და ახალ აღთქმაში, ქვეყნიურ წყაროებში, ყურანში ან საკუთარ გამოცდილებაში. დაე უფალმა გახსნას მუსულმანთა გულისკენ კარები და მოგცეთ სწორ მომენტში სწორი სიტყვები, ყველა ცალკეული ადამიანისთვის, სულიწმიდის ხელმძღვანელობით.

2.16 -- კითხვარი

ძვირფასო მკითხველო!

თუ ყურადღებით შეისწავლე ეს ბუკლეტი, მაშინ შეძლებთ მარტივად უპასუხოთ კითხვებს. ის, ვინც სწორად უპასუხებს კითხვების 90%, რომელიც მოცემულ 8 ბუკლეტშია, ჩვენი ცენტრისგან მიიღებს :

კურსის დახურვის სერთიფიკატს,
რომელიც დაგეხმარათ მუსულმანებთან იესოზე საუბრის შესწავლაში.

ეს კეთდება თქვენი გამხნევებისთვის, რათა გააგრძელოთ ქრისტეს მსახურება.

  1. რომელმა სამმა ძირითადმა რელიგიამ შეუწყო ისლამის რელიგიას ხელი?
  2. რა ურთიერთობები იყო ებრაელებსა და ქრისტიანებს შორის, არაბეთის ნახევარკუნძულზე, განსაკუთრებით იემენში?
  3. რას ნიშნავდა მუჰამედისთვის ყურანის გამონათქვამი: ,,წიგნის ადამიანები“?
  4. ვის თვლიდა მუჰამედი პირველ მუსულმანებად?
  5. რატომ თვლიდა მუჰამედი მოსეს და არა თვინიერ ქრისტეს, მარიამის ძეს, თავის მაგალითად?
  6. რატომ აღიარა მუჰამედმა ებრაელები მუსულმანების ყველაზე საშიშ მტრებად? როგორ აჯობა მათ?
  7. სამი საერთაშორისო უდიდესი ეკლესიებიდან, რომელს ჰქონდა ყველაზე დიდი ზეგავლენა ისლამის ჩამოყალიბებაზე?
  8. როგორი სურათი ჩამოაყალიბა ორთოდოქსალურმა ეკლესიამ, მუსულმანების გონებაში და რატომ შეიძლება ვუწოდოთ მას ,,ეკლესია, რომელიც იტანჯება 1375 წელი“?
  9. რატომ თვლის მუსულმანთა უმეტესობა კათოლიკურ ეკლესიას საომარ ეკლესიად?  ისტორიული მოვლენების მიხედვით, როგორ შეიძლება აიხსნას ეს?
  10. რატომ არ ჰქონდა პროტესტანტულ ეკლესიას ზეგავლენა ისლამის ჩამოყალიბებაზე?  რატომ უყურებენ მუსულმანები ევანგელურ ქრისტიანებს დიდი ეჭვით?
  11. რამდენი დამოუკიდებელი ქრისტიანული ეკლესიები არსებობს მსოფლიოში და რა არის მათთვის მთავარი გამაერთიანებელი ნიშნული?
  12. რა არის ისლამის და ქრისტიანობის ძირითადი განმასხვავებელი?
  13. ვინ არიან სუნიტები და რამდენი პროცენტია ისლამში ამ ძირითადი მიმდინარეობის მიმდევარი?
  14. ვინ არიან შიიტები და რამდენი მიმდევარი ჰყავს მათ სწავლებას?
  15. როდის დაიწყო მესამე ტალღა მუსულმანურ ექსპანსიაში? რა არის მისი მამოძრავებელი ძალა და მისი მიზანი?
  16. რატომ განსხვავდებიან მუსულმანები ერთმანეთისგან? როგორ შეგვიძლია მათი გრძნობების, აზრების, რწმენისა და მოქმედებების გაგება?
  17. რა ძირითადი მახასიათებლები აქვთ კონსერვატიულ და ფუნდამეტალურ მუსულმანებს და მუსულმანთა რომელი ნაწილი მიყვება მათ პრინციპებს?
  18. რის საფუძველზე შეგვიძლია მივუახლოვდეთ მუსულმან ფუნდამენტალისტებს?
  19. მუსულმანთა, რამდენ რიცხვს შეადგენენ ლიბერალები და ცხოვრების როგორ სტილს მისდევენ ისინი?
  20. რატომ არსებობს ფუნდამენტალისტ და ლიბერალ ისლამურ ხელისუფლებათა ჯგუფებს შორის დიდი დაძაბულობა, რომელიც სამოქალაქო ომებამდე მიდის?
  21. რა გადაწყვეტილებამდე უნდა მივიდნენ უფლის მსახურები იმის გათვალისწინებით, რომ მუსულმანთა ნახევარ ნაწილს ქალები შეადგენენ? და ვის მართებს მათთან კონტაქტში შესვლა?
  22. რა ძირითადი პრობლემები აქვთ ისლამში ქალებს?
  23. რა მოწოდება უნდა გაიგოს უფლის მსახურმა, იმ ინფორმაციის მიღებით, რომ მუსულმანთა ნახევარმა ჯერ კიდევ ვერ მიაღწია 18 წელს, ხოლო ზოგიერთ ისლამურ ქვეყანაში 16ს?
  24. როგორ შეგვიძლია მივწვდეთ მოზარდებსა და ახალგაზრდებს, მუსულმანურ სამყაროში?
  25. რაში მდგომარეობს ამ ფაქტის მნიშვნელოვნება, რომ მუსულმანთა 5 % იმედგაცრუებულია ისლამით? რა არის მთავარი მიზეზი მათი იმედგაცრუების? როგორ შეგვიძლია ასეთი ადამიანების პოვნა?
  26. რატომ შეუძლიათ ადამიანებს ათეისტებად ყოფნა და მაინც მუსულმანებში ჩათვლა? არის თუ არა ისლამი უფრო მეტი, ვიდრე რელიგია?
  27. რა არის იმის მიზეზი, რომ 10 დან 20%მდე მუსულმანები მისტიკოსები ხდებიან? რითი განსხვავდებიან ისინი სხვა მუსულმანებისგან? რის პოვნას ცდილობენ?
  28. რა დადებითი დამახასიათებლები აქვთ მისტიკოსებს ისლამში? და რა უშლით ხელს ქრისტეს მხსნელად მიღებაში?
  29. რატომ ეძახია მუსულმანი ტერორისტები საკუთარ თავს ,,გამანთავისუფლებელს“? რის საფუძველზე ამტკიცებენ, რომ ისინი ერთადერთი ჭეშმარიტი და ერთგული მუსულმანები არიან?
  30. რას მოელიან ასეთი ,,გამანთავისუფლებლელი“ თუ დაიღუპებიან, საკუთარი თავის გაწირვით ისლამისთვის?
  31. რა არის ამ ბუკლეტის მთავარი მიზანი? 
  32. რატომ არ უნდა გვეშინოდეს მუსულმანებთან საუბრის?
  33. ჩამოთვალეთ 5 წყარო საიდანაც შეგვიძლია მუსულმანებთან საუბრისთვის, სასარგებლო პასუხები ვიპოვოთ?

ყველა კითხვაზე პასუხის გამცემ მონაწილეს უფლება ექნება არა მხოლოდ მიწვდეს სხვა ლიტერატურას, არამედ ურთიერთობა იქონიონ იმ დამსახურებულ პირებთან ვინც ამ საკითხში გამოცდილია. ველოდებით თქვენ წერილობით პასუხებს, ქვემოთ მითითებულ მისამართზე. ჩვენ ვლოცულობთ ცოცხალი ღმერთის წინაშე, თქვენზე, მკითხველზე, რომ უფალი დაგელაპარაკოთ და მოგცეთ გამოცხადება. რათა გატაროთ, განგამტკიცოთ, და დაგიცვათ სიცოცხლის ბოლო დღეებამდე.

შენი სამსახურში,

აბდ ალ-მასიხიდა მისი ძმები

გამოაგზავნეთ თქვენი პასუხები:

GRACE AND TRUTH
P.O.Box 1806
70708 Fellbach
GERMANY

ან ელექტრონული ფოსტით შემდეგ მისამართზე:

info@grace-and-truth.net

www.Grace-and-Truth.net

Page last modified on August 30, 2022, at 01:51 AM | powered by PmWiki (pmwiki-2.3.3)